Sjofele Types

Het ontstaan van de Sjofele Types.

De eenmalige Cabaret Puik-productie Exit Roggel bevestigde het idee dat samen een cabaretproductie maken toch erg leuk is. Broer Rik Alofs had er ook zin in en er werd besloten om te proberen weer een nieuw project op te starten, met minder mensen en ook was het idee om cabaret, video en muziek meer in elkaar te laten overlopen. Het moest iets nieuws worden, niet een aftreksel van Cabaret Puik. Als voorbeeld diende ‘Herbert Knebel und sein Affentheater’ waarin de muzikanten ook deelnemen aan de korte sketches. Werktitel werd De Morsige Types maar omdat deze een ietwat negatieve klank had, werd de definitieve naam al gauw De Sjofele Types, een naam die gelijk al jofel klinkt! De Sjofele Types zouden elk jaar hun kijk op Roggel geven zodat de programma’s simpelweg In 2008, In 2009 en ga zo maar door zouden gaan heten.

Het concept.

Gezien mijn leeftijd zou het wel eens de laatste grote productie kunnen worden en zo bezien moesten oudere mensen de hoofdrol gaan vervullen. Uitgangspunt werd derhalve Het Jozefhuis waarin de Sjofele Types terugblikken op hun leven en commentaar geven op de actualiteit. Ondertussen waren de oude video’s en films uit het gemeentearchief in mijn bezit gekomen en deze werden allemaal gedigitaliseerd. Zo kwamen zij prima van pas bij de terugblikkende Jozefhoesbewoners die natuurlijk graag over ‘vreuger’ praatten. Toen ik ontdekte dat de woorden van Roggel Leef – het Roggelse volkslied dat mijn vader indertijd voor het Melodia cabaret had gemaakt – prima pasten op de melodie van Sweet Home Alabama van Lynyrd Skynyrd was de muziekkeuze ook een feit: oude rock ’n rollers afgewisseld met swingende hits. De nummers kregen wel dialectteksten. De term Rock and Roll Theater vanuit het Jozefhuis paste zo precies!

De personele bezetting.

Het nieuwe concept zag er veelbelovend uit en nu werd het zaak om er de goede mensen bij te zoeken, die dan prompt een rol CQ naam kregen aangemeten. Wilma Melssen werd De Zuster en samen met Thijs Korsten, alias Tjeu van ut Strubbe zorgden zij ook voor de zang. Rik werd Bertus van ut Kik en Har vanne Bekker kon als basgitarist en toneelspeler mooi zijn eigen naam gebruiken. Jacques Reijnen zou gaan drummen en accordeon spelen. Len David kreeg de muzikale leiding en hij speelde natuurlijk gitaar terwijl Jeroen Houben het videogedeelte voor zijn rekening nam. Deze jongelingen werden tot stagiaires gebombardeerd en de rol van De Meister was op mijn lijf geschreven. Peter Vullers zou de organisatie en het decor voor zijn rekening nemen, Wiel Becks het personeel en Johan Brunen stond garant voor techniek en licht. Omdat Jacques in dat jaar Prins vanne Sjansemaekers werd, ging Jeroen ook nog drummen maar het leverde Jacques wel de ‘artiestennaam De Prins’ op. Tot besluit was er nog nieuwkomer Niek Gooren, die verantwoordelijk was voor de Sjofele lay-out en huisstijl. Zo lag er een nieuw concept met een nieuwe club mensen: een mix van oude gevestigde namen met nieuwe jeugdige talenten. De Sjofele Types konden van start gaan……

Het sjofele lustrum.

De Sjofele Types startten in het jaar 2008 en hun eerste programma heette dan ook simpelweg IN 2008, waarna IN 2009, IN 2010 en IN 2011 volgden. En het Sjofele lustrum werd afgesloten met het vijfde en tevens laatste avondvullende programma dat logischerwijze IN 2012 als titel had.

De Sjofele Types traden elk jaar 3 keer op in La Rochelle en na het Puik-weekend kende Roggel eens per jaar een Sjofel weekend. De voorverkoop begon steevast op de zondagmorgen 3 weken voor het Sjofele weekend in het Jozefhoes. De Sjofele Types kregen daarbij alle medewerking van Noor van Coenen en andere vrijwilligers. Na de zondagmorgen ging de voorverkoop verder bij Fien ‘Top1Toys’ Coenen op de Molenweg.

De Sjofele Types waren ook zeer succesvol en mochten elk jaar op een kleine 1000 toeschouwers rekenen. Hieronder kunt u alle wetenswaardigheden over de 5 Sjofele programma’s lezen, de foto’s en desgewenst nog eenmaal van de live videoregistratie genieten.