De voorgeschiedenis.
Na de Sjofele Types was het de bedoeling om eens een jaar over te slaan en een sabbatical te nemen. Maar een kleinschalig project in een gezellig zaaltje bleef maar door mijn hoofd spoken. Bij voorkeur in de wintermaanden op een zondagmiddag, een soort matineevoorstelling dus. Ik was daarbij duidelijk geïnspireerd door columnist Nico Dijkshoorn die een soort van literair cabaret presenteerde en daarbij niet alleen teksten voordroeg en flauwekul maakte maar ook gitaar speelde in een 3-mans band. Gedichten en grappige advertenties werden op een groot scherm geprojecteerd. Ik had hierover al eens gefilosofeerd met Thijs Korsten en Len David van de Sjofele Types en met Theo de Grood, een relatieve nieuwkomer in het cabaretgebeuren. In die tijd bleek ook dat Har Timmermans liep te denken aan iets nieuws met de naam ‘Bombharie’.
We kwamen eens samen bij elkaar en al snel was de conclusie: waarom dan niet de krachten gebundeld? En zo geschiedde. We kwamen na een paar brainstormsessies uit op een kleinschalige talkshow met live muziek die in de wintermaanden een maal per maand op een zondagmiddag gehouden zou worden. De plaats lag voor de hand: de zaal achter Café Goeden waar we al 4 jaar lang prettig met de Sjofele Types hadden gerepeteerd. De werktitel was Toevluchtsoord Dennenoord, de plaats waar je eens per maand op een zondagmiddag in de wintermaanden heen kon vluchten als je geen zin had om te wandelen, thuis lui op de bank te hangen of naar het voetballen te gaan kijken.
De voortgang.
Het basisidee van Bombarie kon van stal gehaald worden. Begin negentiger jaren heb ik 94 keer voor Omroep Leudal de talkshow Bombarie gepresenteerd. Elke aflevering met 3 gasten, een muzikale gast en afsluiten met een column. De live muziek viel indertijd na 3 afleveringen uit pragmatische en technische redenen af en elke keer ergens anders live in een café lukte al helemaal niet vanwege de logistiek. Zo kwamen we indertijd bij De Taveerne van Sint-Joseph uit. Bombarie startte in het jaar 1998 en de laatste uitzending vond in december 2006 plaats maar een kleine 10 jaar later waren aanpak en opzet anno 2013 met wat kleine aanpassingen nog goed bruikbaar.
Toevluchtsoord Dennenoord zou wat losser moeten worden in een Graham Norton achtige setting met een bank. De sfeer van het programma zou humoristisch en ‘to the point’ moeten zijn met snelle gesprekken met gasten uit Roggel en omstreken afgewisseld met live muziek en met foto’s en video’s ter verduidelijking. De rolverdeling: Theo werd de bassist en de videotechnicus met Thijs als zanger en Len als muzikaal leider en gitarist. Frank ‘Kläös’ Coumans werd als vanzelfsprekend de drummer. Toen Har opmerkte dat hij best wilde gaan koken, was het concept rond: omdat elke zich zelf respecterende talkshow op TV tegenwoordig een kok heeft die op de achtergrond in een keuken wat aan het pruttelen is, ging Har met de pollepel zwaaien. Hij zou elke aflevering een lekker hapje klaarmaken. Extra leuk was het feit dat hetzelfde hapje ook in de keuken van Dennenoord klaar gemaakt zou worden, zodat ALLE toeschouwers het zouden kunnen proeven! Alice Schmeitz zou de nieuwe huisstijl en het decor ontwerpen en de presentatie zou in mijn handen zijn met Har als sidekick. Samen met Alice werd eerst op zoek gegaan naar een geschikte bank. We hoefden niet lang te zoeken want dit werd ‘de aoj bank van Wiel en Annie van Rijt’ die na vele jaren trouwe dienst in de ‘zunjese kamer’ nog bij zoon Roy in het atelier van Menkesdriek stond.
De naam.
Alle gasten zouden op deze bank gaan plaats nemen en toen kwam Theo met de intrigerende èn alles zeggende titel: OPPEBANKOPPEBOS. Eureka! Deze naam was dermate pakkend en in het oog springend dat Oppebankoppebos in ‘no time’ een begrip werd in Roggel en omstreken. Kort voor de eerste Oppebank overleed Lou Reed en spontaan werd besloten hem muzikaal te eren en zo werd ‘de Tribute’ geboren die een vast onderdeel in alle 15 afleveringen zou geworden! Voor de afsluitende column werd Maurice Wetemans uit Leveroy aangetrokken. En omdat alle deelnemende heren op leeftijd waren behalve Len lag de naam Heren Op Leeftijd & Len voor de hand en kon Oppebankoppebos beginnen.
Oppebankoppebos heeft met wat kleine aanpassingen 3 seizoenen lang gedraaid en nam met een gedenkwaardige vijftiende aflevering op zondag 20 maart 2016 afscheid van het Roggelse publiek. Toen keerde de rust weer terug Oppe Bos. Onderstaand persbericht spreekt boekdelen:
Terugblik op Oppbankoppbos.
15 Zondagmiddagen in het immer knusse theater Op de Bos. 3 Winters lang vertier en plezier. Meer dan 125 gasten op de ‘zunjese bank’ van Annie & Wiel. Heel veel boeiende gesprekken verluchtigd met foto’s en veelal nostalgische filmfragmenten. Ruim 100 spetterende songs door de Goeden band, die zijn naam meer dan eer aan deed! Een prachtig decor en mooie vormgeving. Verder de maand en de quiz. 15 Keer een lekker hapje en ter afsluiting 15 keer een ludieke column. De Heren Op Leeftijd & Len & de Rest danken de gasten voor hun verhalen en het publiek voor zijn massale aanwezigheid. ‘Enne…….. toet weer ens get is!!!’
Waat witj gea nog?
Der zeen nog gein reacties...
Om hier een reactie te plaatsen moet je ingelogd zijn.